Polskie prawo głosi, że rowerzysta powinien się poruszać albo po ulicy, albo na specjalnie do tego celu wyznaczonych ścieżkach. Już widzę, jak rowerzyści np. na alei Rodła w godzinach szczytu pchają się na ulicę, wprost pod rozpędzone tiry, których kierowcy za nic mają sobie ograniczenia prędkości, i gnają przez miasto jak na autostradzie. Zostają więc ścieżki, i tu… niespodzianka? Sam nie wiem czy to zaskoczenie, ja zdążyłem się już niestety do tego przyzwyczaić. Ścieżki rowerowe nie są obecne wszędzie, ba, zaryzykuję nawet tezę, że jest w nie wyposażona mniej niż połowa malborskich chodników. Mało tego, taka ścieżka, jeżeli już jest, potrafi się znienacka urwać w szczerym polu, np. na skrzyżowaniu Mickiewicza i Rodła. A potem się policja czepia, że ja łamię przepisy, bo albo jadę po chodniku choć nie jestem do tego uprawniony, albo znienacka wjeżdżam na ulicę wprost ze ścieżki. A co mam niby robić? Fruwać?! Dla mnie jako doświadczonego rowerzysty, ścieżki rowerowe powinny być obecne na każdym chodniku w tym mieście. Ile to już razy nasłuchałem się obietnic przed wyborami samorządowymi. Nie było jeszcze jednak przypadku, aby choć połowa z tych obietnic dotyczących ścieżek rowerowych została zrealizowana. Ciekaw jestem jakby szanowny pan urzędnik zareagował, jakby mu się nagle w połowie drogi ulica skończyła. Mimo iż sytuacja i tak wygląda lepiej niż kilka czy kilkanaście lat temu, osobiście uważam to za skandal. W czym lepsze od Malborka są miasta takie jak Poznań czy Gdańsk? Na pewno pod jednym aspektem biją go na głowę: tam rowerzystom nie każe się fruwać albo teleportować.

Autor: Mister